Taras z bruku klinkierowego
Instrukcja budowy tarasu z bruku klinkierowego
Podłoże - musi być stabilne, wolne od warstwy
próchniczej, by mogło przyjąć nawierzchnię względnie warstwę nośną.
Wyrównane i ubite podłoże stanowi warstwę gruboziarnistą.
Warstwa nośna - ma za zadanie rozłożenie ciężaru przyjmowanego
przez warstwę klinkieru i odprowadzenie wsiąkającej deszczówki.
Podsypka - jako warstwa drobnoziarnista stanowi warstwę ochronną
dla klinkieru i służy jednocześnie do zaznaczenia pochyłości.
Warstwa klinkieru - odporna na ścieranie nawierzchnia z klinkieru,
ułożona z bruku o dowolnych kolorach, formatach i kształtach.
Krok 1. Przygotowanie warstwy gruboziarnistej
Materiały i narzędzia: równiarka, łopata,
zagęszczarka.
Z podłoża usypanego z pozbawionej warstwy próchniczej ziemi,
powstaje warstwa gruboziarnista. Do jej wykonania zasadniczo
wystarcza wyrównanie i odpowiednie ubicie powierzchni.
W przekroju pionowym struktura powierzchni klinkierowej tarasu lub
wjazdu do garażu wygląda następująco:
- warstwa bruku,
- podsypka - o grubości ok. 3 cm (miał kamienny 0-5 mm),
- warstwa nośna - o grubości min. 10 cm (mieszanki związków
mineralnych 0-45 mm),
- podłoże - warstwa gruboziarnista.
UWAGA: Nie stosować cementu w żadnej z warstw.
Krok 2. Przygotowanie warstwy nośnej
Materiały i narzędzia: mieszanka minerałów o grubości ziaren 0-45 mm, łopata, zagęszczarka, poziomica, łata, metrówka, sznurki.
Zadaniem warstwy nośnej jest rozłożenie ciężaru nawierzchni klinkierowej w ten sposób, żeby został on przyjęty przez warstwy leżące niżej lub przez podłoże. Poza tym warstwa ta musi przepuszczać wnikającą przez szczeliny między brukiem wodę i odprowadzać ją. Warstwę nośną usypuje się zwykle z mieszanki minerałów i ubija warstwowo z uwzględnieniem spadku ok. 1,5-2%. Powstała w ten sposób warstwa ma grubość min. 10 cm.
Krok 3. Przygotowanie obramowania bocznego
Materiały i narzędzia: zaprawa, bruk klinkierowy, łata, kielnia, szpachlówka, ubijarka wibrująca, poziomica.
Zadaniem obramowania bocznego jest zapobieganie przesuwania się bruku klinkierowego podczas jego układania i użytkowania. Kostki brukowe tworzące krawędź układamy na zaprawę cementową, umacniając je od zewnątrz warstwą zaprawy. Aby podczas brukowania uniknąć konieczności częstego przycinania klinkieru, należy ustalić odległość między krawędzią, a np. ścianą domu, układając rząd klinkieru z 3-5 mm fugą. Wysokość na jaką wystaje ponad warstwę nośną wyliczamy dodając do grubości podsypki podsypki (ok. 3-4 cm) wybraną grubość klinkieru. Podłoże z zaprawy należy odpowiednio dopasować do powierzchni warstwy nośnej, uwzględniając spadek ok. 1,5-2,0%.
Krok 4. Przygotowanie podsypki
Materiały i narzędzia: miał kamienny o grubości 0-5 mm, prowadnica, sznurki, metrówka, łopata, gładzice, ubijarka wibrująca.
W obrębie zamkniętego obramowania bocznego umieszczamy podsypkę (miał kamienny o grubości ziaren 0-5 mm). Ilość potrzebnego materiału można obliczyć zakładając, że grubość tej warstwy po ubiciu nie powinna przekroczyć ok. 3-4 cm. Powierzchnia podsypki zostaje dokładnie wygładzona między szablonami. Jako szablon służą rury, które układamy w taki sposób, że ich spadek od domu do krawędzi, ew. do ogrodu wynosi ok. 1,5-2%. Równocześnie należy zwrócić uwagę na to, by warstwa podsypki umieszczona była na tyle głęboko, żeby ułożony na niej klinkier wystawał nieznacznie nad obramowanie. W ten sposób w trakcie opadów woda może swobodnie spływać do ogrodu. Na koniec podsypkę należy ubić.
Krok 5. Układanie bruku klinkierowego
Materiały i narzędzia: bruk klinkierowy, miał kamienny (0-2 mm), sznurki, łata, szlifierka z przecinarką lub piła diamentowa, miotła, wąż gumowy, ubijarka wibrująca z nakładką gumową.
Bruk klinkierowy powinno się układać mieszając go z kilku palet, aby otrzymać naturalną grę kolorów. Należy rozpocząć przy umocnionym obrzeżu (krawędź boczna, mury, schody) i wyłożyć najpierw kilka rzędów lub małą powierzchnię według obranego wzoru. W ten sposób powstanie moduł, który za pomocą sznurów zostanie przeniesiony na całą powierzchnię, którą chcemy wybrukować. Dzięki sznurom łatwiej jest wyznaczyć przebieg spoin w dalszej części brukowania. Należy przy tym zwrócić uwagę na zachowanie jednakowej szerokości szczelin, przynajmniej 3-5 mm. Żeby uniknąć przesuwania się klinkieru podczas pracy, zaleca się wypełnianie szczelin miałem kamiennym już podczas układania kostek. Mniejsze kawałki należy przyciąć za pomocą szlifierki z przecinarką lub piły diamentowej (mogą być również wykonane fabrycznie). Przed ubiciem gotowej powierzchni zagęszczarką z gumową lub neoprenową płytą ochronną, należy spoiny zaszlamować miałem kamiennym (0-2 mm). Po ubiciu fugi należy ponownie "zamknąć" miałem kamiennym.